Değen daha sert bir çıkıntı beni sersemletti, henüz yanıt veremezken, diğer adam, daha nezaketli görüneni, yerine geçti ve beni kendi sertliğiyle sarıp sarmaladı. Adeta önlerindeki sertliği hissetmemi isteyerek beni kışkırtıyor gibiydiler. Üvey abilerimi (Evet, Ulaş ve Burak üvey abilerimdi ve annemle babaları evlendiğinden beri) her uyandığımda yanımda bulamazdım. Halime yenge ya da Cansel de yoktu. Odaya Halime yenge girdi. Dudaklarımdan öperek, 'Hadi uykucu, kahvaltı hazır.' dedi. Kalktım ve kahvaltı yaptık. Meltem kursa gidiyormuş. Halime yenge onu gönderdi. Sonra, 'Hadi dükkanı açalım.' dedi. Cansel kahvaltıya kalkmamıştı.